"Cichoborek" Urszula Stokłosa

"Cichoborek"

Urszula Stokłosa

Dzisiaj mam dla Was recenzję debiutanckiej powieści Urszuli Stokłosy "Cichoborek". Tytuł nawiązuje do miejsca, w którym rozgrywa się akcja powieści - wsi Cichoborek. Jest to książka, która traktuje o losach mieszkańców tejże wsi, a kolejne strony obnażają mentalność wiejskiej społeczności, jednak momentami aż nazbyt karykaturalnie przedstwiając pewne sytuacje.

W Cichoborku, jak w każdej mniejszej wsi,  społeczność jest niezwykle hermetyczna, każdy każdego zna, a nawet można by zaryzykować stwierdzenie, że prawie każdy z każdym sypia. O tak! Tam to dopiero się dzieje. Zawiłość losów bohaterów, powiązań między nimi, czyni tę książkę imitacją "Mody na sukces" (tyle, że osadzoną w realiach wiejskich) - notabene będącą ulubionym serialem jednej z bohaterek - Maryli.

Kontynuując wątek postaci, w tej książce znajdziemy ich dużą różnorodność. Mamy prostytutkę, sklepową - której nic na wsi nie umknie, proboszcza, którego hobby to wypytywanie na spowiedzi i odnotowywanie fantazji erotycznych swoich parafian, w pakiecie posiadającego nieślubnego syna. Mamy zdradzoną żonę, która zakochuje się w kochance męża i wspólnie planuje z nią uciec, jak tylko "oskubią" z pieniędzy niewiernego partnera. Jest jeszcze Dorota, która wyszła za mąż z rozsądku, za mężczyznę, którego nie kochała i cały czas cierpi z tego powodu. Zresztą nie tylko ona cierpi z miłości, bowiem jest jeszcze Paweł, taki trochę wiejski amant, do którego kobiety lgną, mimo że on zdaje się tego nie zauważać, bowiem usycha z tęsknoty za miłością swojego życia, która porzuciła go, pozostawiając w sercu jedynie ból. 

W Cichoborku mieszka również Karolinka, jedna z najmłodszych mieszkańców, która najbardziej zyskała moją sympatię (i to nie tylko dlatego, że jest moją imienniczką ;)), jest  to bohaterka rezolutna, bystra i bardzo dojrzała jak na swój wiek.

Inną bohaterką jest Justyna, która przybywa do Cichoborka by zmienić otoczenie po tragicznej śmierci męża i córeczki. Podejmuje się opieki na dziewiędziesięcioletnią Marylą, w nadziei, że to pomoże jej oderwać się od bolesnej rzeczywistości.

Czy Justyna faktycznie znajdzie na wsi ukojenie ? Czy odnajdzie się w społeczności Cichoborka? Jak mieszkańcy zareagują na nowego przybysza? Czy jej pojawienie się we wsi wpłynie na wzajemne relacje mieszańców?

Po lekturze stwierdzam, że nie jest to książka, która porwała mnie od pierwszej strony, nie powodowała wzrastającej ciekawości, momentami wręcz przeciwnie. Myślę, że głównie wpłynął na to język, już bowiem pierwsze zdanie nie brzmi zachęcająco: "Mania pochylała się nad muszlą klozetową, patrząc, jak toną w niej waciki", no a dalej, sprawdza się powiedzenie, że im dalej w las, tym ciemniej - "W tej samej chwili Marek oglądał na Facebooku fotki dupeczki" "Po pracy, (...) pędził do klubu na suczki" Serio??? Zrozumiałabym gdyby narratorem był bohater-Mareczek, to usprawiedliwiałoby takie językowe posunięcie, a tak... No cóż... Jakoś nie przekonuje mnie styl pisania autorki.

Książka nie do końca wpisała się w mój gust, ale może kogoś innego porwie do swojego świata. Przekonajcie się sami ;) 

Za możliwość zapoznania się z tą pozycją dziękuję